FaFaRaFa

ZaFiernicz.

FtreF.
Frak aFeFytu AbFolutny. Foli mnie Frzuch.

Fkrycie Fłaczę Fo Fątach i Fmieję Fię jednoFeFnie.
Foję Fię FyFłości.
Foję Fię Fo Fędzie Falej.


Zawsze skrycie wielbiłam literkę Fu.
Za to, że wygląda tak, jakby ktoś przywalił jej po zębach i cofnął żuchwę. Co ciekawe, ów poszkodowana literka, każe się właśnie wymawiać w sposób, w jaki robi to człowiek z wadą wymowy, tudzież brakiem górnych jedynek (sic).

Nie kochani, nic nie piłam.
Dziwnie mi po prostu.

I cannot sleep

Kolejna ta, która odeszła. Algun dia nos vemos.

Powoli robi się Tam mały tłum.

Wierszydło

A tyle razy siebie prosiłam

Tyle razy zmuszałam

Żeby na tej przeklętej kanapie nie zasnąć

Z kieliszkiem niedopitym i papierosem niedogaszonym

Z płaczem w gardle zatkniętym

Jak korek w kiepskim szampanie

Co dupnąć miał w sednie sprawy.

Cieszę się że właśnie jest burza

Której boję się jak dziecko lania

Bo mam jeszcze jeden powód więcej

Żeby się schować

A stopa co spod koca czuwa

Nieśmiało szepcze

Czy wieje, czy leje, czy  śnieży, czy warto

Pioruny, błyskawice już mi są niestraszne

Bardziej boję się jego strachu.

Boże, błagam Cię

Bo mój anioł stróż zapił i zaniedbał

Bo zamiast wtedy

W zwiewnej sukience iść

W koralach czerwonych

O paznokciach prosto z salonu

Poszłam taka sobie ja, o.

A teraz siedzę na parapecie z aniołem skacowanym

Co histerii przeze mnie doświadcza

Pocieszam przypierzone stworzenie pióra mu czesząc palcami

Dobrze że chociaż ta skrzydlata pierdoła umie głośno płakać

Bo ja mam tylko bólu wytrzeszcz

Przyczyny porażki nawet sam diabeł nie chce mi wyjaśnić

Tylko chowa się tchórzliwie pod łóżkiem przekleństwa mamrocząc

A w tym samym czasie

Moja wytęskniona połowa

Bez której bardzo źle mi się oddycha

Gdzieś tam sobie jest, o.

Sabedoria da parede

"No teu poema, existe um verso em branco e sem medida,

Um corpo que respira em céu aberto, janela debruçada para a Vida.

No teu poema, existe a dor calada lá no fundo,

O passo da coragem em casa escura e, aberta, uma varanda para o Mundo."